15b. Uit eten in Cormatin (2 van 2)

La Terrasse in Cormatin werd, toe wij hier kwamen wonen, bevrouwd door Mme Monique R., een nogal bruuske vrouw met een gebruiksaanwijzing.

La Terasse een paar jaar terug - Cormatin

Wij konden goed met haar opschieten (maar dat gold zeker niet voor al haar clientèle) en waren zeer onder de indruk van haar kookkunst (zoals bij moeder thuis). Het was voor ons dus een dubbel onaangename schok toen we hoorden dat Monique om gezondheidsredenen met La Terrasse moest stoppen. De zaak bleef echter niet lang leeg staan, en vond al snel een nieuwe eigenaar die het inderdaad wat oubollige interieur op de schop nam, het menu moderniseerde, het terras zelf volledig vernieuwde en het pand naast La Terrasse opkocht en bij de zaak trok. Inmiddels is de rook opgetrokken, en heeft La Terrasse nieuwe stijl zich definitief gevestigd.

La Terrasse tegenwoordig, op een drukke dag - Cormatin

Mijn eerste ervaring mat het nieuwe La Terrasse kwam na een kranslegging op 28 juni 2014. De horeca gelegenheden in Cormatin verzorgen bij toerbeurt de vin d'amitié na afloop, en "nieuwe" restaurants kunnen zich op die manier mooi profileren. La Terrasse kwam op de proppen met een grote hoeveelheid uitstekend verzorgde uitgelezen amuse-bouches, die in een goed restaurant niet zouden hebben misstaan. We besloten de keuken van het restaurant nog eens op een andere dag uit te proberen. Op 8 mei 2015 (bevrijdingsdag) was het zover. Na de kranslegging kondigde de burgemeester aan de het verre d'amitié bij La Terrasse was, en omdat we, als de kranslegging rond 11h00 is, vaak in Cormatin blijven plakken om ergens te lunchen, namen we onze kans waar.

De langste optocht sinds 2005 - Cormatin

Ook dit keer waren er weer amuse-bouches, en ook dit keer zagen die er uitstekend verzorgd uit. We moesten wat langer wachten dan gebruikelijk, maar dat was eenvoudig te verklaren uit het feit dat gebruikelijke aantal kransleggers dit keer ver uitsteeg boven de normale max. 25 man; Er zegen opeens meer dan 50 man op het terras van La Terrasse neer. Nadat we ons tegoed hadden gedaan aan de traditionele kir en ons de amuses goed hadden laten smaken, werd de vergadering opgebroken waarna wij naar binnen verdwenen in het nieuwe bij het restaurant getrokken deel.

Kranslegging - Cormatin

Omdat wij tussen de middag nooit erg zwaar eten, hielden we het bij een hoofdgerecht met een glas lokale wijn en koffie toe. Ik bestelde een magret de canard, en voor het eerst in mijn leven werd me gevraagd naar de cuisson. Dat is zeer gebruikelijk bij rundvlees, maar ik had die vraag bij eend nog nooit gehad. De eigenaar suggereerde rosé, en rosé werd het. Thuis vond ik uit dat de normale cuissons voor magret de canard bleu (rood, bijna rauw), rosé (rose) en bien cuit (doorgebakken) zijn. Ik zou normaal gesproken voor bleu hebben gekozen, maar de rosé waar ik om gevraagd had was uitstekend, en bijzonder smakelijk.

Vin d'Amitié - La Terrasse Cormatin

De eend werd geserveerd met een gepofte aardappel en sla. Het geheel was uitstekend verzorgd, heel redelijk qua prijs, en ook de (goedkope ) wijn die we bij de maaltijd dronken was van een voor die prijs uitstekende kwaliteit. Deze eenvoudige doch voedzame maaltijd kwam neer op ca. € 15 pp, en de prijs/kwaliteitverhouding was erg goed.
Gebaseerd op deze ervaring kozen we, toen we onlangs uitgenodigd werden voor een feestelijk etentje naar onze keuze, voor La Terrasse. Helaas pakte het deze keer wat minder goed uit. Mijn voorgerecht (escargots) was aan de taaie kant.

La Terrasse - Cormatin

Mijn stuk rundvlees, overigens geen Charollais maar wel Frans, had nogal wat zeen en was ook al aan de taaie kant. De anderen waren wel zeer te spreken over de salades, maar de magret de canard die door twee aanwezigen werd gekozen had een pepersaus die veel te heet was, zelfs naar mijn smaak. Alleen degene die poulet à la crême als hoofdgerecht besteld had was redelijk tevreden. Met de nagerechten was een ieder zeer content. Het verschil met de vorige keer kan misschien verklaard worden uit het feit dat toen de eigenaar in de keuken stond, en deze keer niet.

Poulet à la crême

Maar als de kwaliteit van het eten af moet hangen van de al dan niet aanwezige chef krijgt het geheel toch wel een vrij hoog Fawlty Towers gehalte. De ervaringen met een tussenpoos van 1 maand lopen te sterk uiteen om dit restaurant te bestempelen als erg goed.

We hadden gehoopt dat La Terrasse de leemte op zou gaan vullen die het inmiddels ter ziele zijnde La Grange Finot in Bray of diens ook opgeheven opvolger La Régalade in Cluny achterlieten. Helaas is dat niet het geval, en blijven we dus nog op zoek…..

Klik hier voor de website van La Tuilerie de Chazelle.